Güle güle Toto Cutugno

Sicilyalı bir babanın çocuğu olarak Toskana’da doğan Cutugno, İtalya’nın en büyük pop yıldızlarından biriydi. 100 milyon albüm satışı onun ününü kanıtlamaktadır.

L’italiano (İtalyanca: The Italian), İtalyan şarkıcı Toto Cutugno’nun 1983 yılında Cristiano Minellono ile birlikte yazdığı ve 1983 Sanremo Festivali’nde beşinci olduğu şarkıdır.

Şarkının sözleri 1980’lerin İtalya’sındaki ruh halini ve “zeitgeist”ini yansıtmaktadır. Melodi kültürel olarak dünya çapında aktarılabilir olsa da, orijinal sözler yalnızca o zamanki İtalya’nın arka planında anlaşılabilir. On yılın başlamasıyla birlikte, İtalya’nın ekonomik patlaması ivme kaybetti, durgunlaştı ve büyük devlete ait işletmelerdeki krizler ve ülkedeki ruh halini etkileyen yüksek enflasyonla birlikte bir depresyona yol açtı.

L’italiano şarkısı dörtlüklerinin Türkçe tercümesi ve anlamlandırılması: 

İyi günler, İtalya. Spagetti ısırmak için sert ve başkan olarak bir partizan. Arabanın radyosu her zaman sağda ve pencerenin üstünde bir kanarya var.

(Açıklama: İtalya için bir stereotip olarak ısırmaya dayanıklı makarna. Görevdeki ve popüler Cumhurbaşkanı Sandro Pertini, İkinci Dünya Savaşı’nda faşizme karşı mücadele eden bir partizandı. Araba radyosundan bahsedilmesi, 1980’lerin başındaki bu statü sembolüne bir göndermedir – bugün akıllı telefonla karşılaştırılabilir).

İyi günler, İtalya. Sanatçılarınızla, posterlerde çok fazla Amerika, aşk şarkılarıyla, kalple, daha fazla kadınla – daha az ve daha az rahibeyle.

(Açıklama: 1980’lerin başında, İtalya’da Amerikanlaşma ya da ticarileşme ile suçlanan ABD’ye yönelik eleştiriler arttı. O dönemde bu eleştiri, daha sonra Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanacak olan Dario Fo’nun metinleri gibi başka eserlere de yansımıştır. Kilise önemini yitirdi ve kadınların özgürleşmesi ivme kazandı).

İyi günler, İtalya. İyi günler, Mary, melankoli dolu gözlerle. İyi günler, Tanrı – benim de var olduğumu biliyor musun?

Şarkı söylememe izin ver. Elimde bir gitarla. Çok yumuşak bir şarkı söyleyeyim. Bırak şarkı söyleyeyim. Çünkü bundan gurur duyuyorum. Ben bir İtalyan’ım. Gerçek bir İtalyan.

(Açıklama: Nakaratta metin yine stereotipler, çelişkiler ve klişelerle oynar – ancak tüm çelişkilere ve gelecekteki ekonomik geleceğe ilişkin belli bir melankoliye rağmen gerçek bir İtalyan’ın vatanseverliğini vurgular. Mevcut durumda Tanrı’dan da dolaylı olarak yardım istenmektedir).

İyi günler, mentollü tıraş kreminden, mavi çizgili takım elbiselerden ve pazar günleri televizyondaki pembe dizilerden korkmayan İtalya. İyi günler İtalya. Sert bir kahve, üst çekmecede yeni çoraplar, temizleyicide bayrak ve ezik/paslı bir 600’lük ile.

(Açıklama: Bir kez daha, tipik ristretto (ekstra sert espresso) gibi günlük yaşamdan bazı klişeler, zamanın ruhunu yansıtmak için kullanılır: İlk telenovelalar televizyonda başlar ve kısa sürede günlük kültürün bir parçası haline gelir. Futbolda, bir sonraki cumartesi günü oynanacak maç için temiz olması amacıyla takımın bayrağını pazar günü yıkamak adettendir. Ancak metinde bayrak çamaşırhanededir. Fiat 600 – Almanya’daki VW Beetle’a benzeyen ekonomik patlamanın sembolü – iyi durumda değildir. Şu an için iyi durumda değildir).