1144 kişiden oluşan 23 Viyana ilçe meclis üyesi gerekli mi, tartışması?

VİYANA. Avusturya basınında özellikle Heute´de  yer alan haberlere göre Viyana’da her yıl 9,25 milyon avro‚dan fazla bir miktar belediye bütçesinden 1.144 bölge meclis üyesine aktarılıyor. Her üye, fiili katılım veya faaliyetlerinden bağımsız olarak aylık 578 avro alıyor. Bu, kişi başına meclis üyelerinin yıllık 8.092 avroya denk geliyor. Burada dikkat çekici olan nokta, yasanın sadece yılda dört zorunlu toplantı öngörmesidir. Hesaplama yapıldığında, bu zorunlu toplantıların her birinin temsilci başına yaklaşık  toplantı başına  Viyana’da vergi verenlere 2.023 avroya mal olduğu ortaya çıkıyor. Birçok bölge meclisi üyesi çok daha fazla çaba sarf etse de, garantili ücret ile asgari yasal gereklilik arasındaki bu tutarsızlık, düzenli olarak siyasi tartışmaların çıkış noktası oluyor.

NEOS, KPÖ, HC Strache eleştiriyor

KPÖ’nün bakış açısına göre, bu uygulama şüpheli  bir durum oluşturmakta. KPÖ´ye göre, “ sınırlı karar alma yetkisi varken dört zorunlu toplantı, ama aynı zamanda her temsilci için yıllık 8.000 avrodan fazla ücret mi? Bu durum halka zorlukla açıklanabilir. NEOS Partisi ve HC Strache de maliyet yapısına karşı eleştirel bir tutum sergiliyor, ancak farklı argümanlar öne sürüyorlar.

Viyana’nın 23 İlçe Belediye Başkan Yardımcıları 3,65 milyon avro alıyor.

NEOS, özellikle Viyana’daki ilçelerdeki 46 belediye başkan yardımcısını hedef alıyor. Bu kişiler, şüpheli görev kapsamına rağmen, bütçeye yıllık 3,65 milyon avro ek yük getiriyor. KPÖ, bölge temsilciliklerinin temelinde bir azaltma ve görev tazminatlarının dayanışma içinde iade edilmesini savunuyor. KPÖ’nün kendi temsilcileri ise tazminatlarının önemli bir kısmını zaten bağışlıyor.

Strache ise siyasi sistemin kapsamlı bir şekilde yeniden düzenlenmesini, daha az görev, daha fazla doğrudan demokrasi unsurları ve ilçe düzeyinde net yetki ve sorumluluklar talep ediyor.

SPÖ, ÖVP, Yeşiller bu sistem devam etsin diyor

Buna karşılık, mevcut sistemi savunanlar var. SPÖ, ÖVP, FPÖ ve Yeşiller için bölge meclisleri yerel irtibat noktası olarak vazgeçilmez bir işlevi yerine getiriyor. Arabulucu olarak hareket ediyorlar, vatandaşların şikayetlerini dinliyor ve taleplerini iletiyorlar – kısacası, siyaseti günlük hayata taşıyorlar. Viyana gibi bir metropolde bu işlevin yeri doldurulamaz. Savunucular, bu ücretin dört toplantı için bir ödeme olarak değil, resmi toplantılar arasında genellikle görünmeyen işler için sembolik bir takdir olarak anlaşılması gerektiğini savunuyor. Özellikle büyüyen semtlerde istikrarlı yapıların gerekli olduğunu belirtiyorlar. Ayrıca, bu alanda kesintiye gidilmesinin, demokrasinin hala doğrudan işlediği alanı, yani vatandaşlarla doğrudan iletişimi kısıtlayacağı konusunda uyarıyorlar.

Partiler arasında bir konsensüs oluşuyor: İlçe meclisleri tarihsel olarak gelişmiş, ancak artık çağın gerekliliklerine tam olarak uymuyor. İlçeler arasında tek tip standartlar yok, başvurular tutarsız bir şekilde ele alınıyor ve katılım olanakları genellikle sınırlı.

Aynı zamanda, bu siyasi düzey küçük partilere katılım fırsatları sunuyor ve vatandaşlara yakın siyaset yapılmasını sağlıyor. Hiçbir parti, bu kurumun tamamen kaldırılmasını gündeme getirmiyor. Ancak asıl soru hala cevapsız: Yerel erişilebilirliği sağlamak için gerçekten 1.144 ücretli görev gerekli mi, yoksa bu daha az kaynakla da sağlanabilir mi?