Viyana’daki ilk açılan kahvehanenin sahibi Osmanlı asıllı bir casustu!
VİYANA. Geleneksel Viyana kahvehaneleri, dönme dolap ve Aziz Stephen Katedrali kadar şehir manzarasının bir parçasıdır. Kökenleri hakkında birçok efsane var. Georg Franz Kolschitzky’nin, Türk kuşatması sırasında Türk kılığına girmiş, düşman hatlarını, Lothringen’in Karl’ına önemli bir mesaj iletmek için aştığı söyleniyor. Ödül olarak, diğer şeylerin yanı sıra, Türklerin savaş ganimetlerini almış. Ganimetin altındaki çuvallarda koyu renkli fasulye varmış. Ama kahvehanelerin gerçek hikâyesi ise çok farklı.
İlk kahvehane sahibi aslında bir Osmanlı casusuydu
Neuzeit.at adlı Almanca haber sitesinde Viyana kafelerinin tarihi 17. yüzyılın sonlarında başlar: O dönemde Osmanlı asıllı Ermeni casusu Johannes Deodato, casusluk faaliyetleri karşılığında şehrin ilk kahvehane ruhsatı iznini aldı. Sade ahşap bankları olan tek kişilik bir odadan oluşan bir kafe açtı. Bu kafe, Rotenturmstrasse 14, Haarmarkt’taki Hachenbergisches Haus’ta bulunmaktaydı.
Kahvehanelerde saatlerce zaman geçirmek
Viyana kahvehaneleri sıradan bir kafeden farklıydı. Burada, aslında sadece saatlerce kalmak, gazete okumak veya çalışmak için bir kahve sipariş eden bir çok misafir vardı. Gazeteler. gazete için ayrılmış raflarına konulurdu. 19. yüzyılın sonlarından itibaren, yazarlar kahvehaneleri sadece sohbet etmek için bir buluşma yeri olarak değil, aynı zamanda doğrudan yazmak için de kullandılar. Buna kahvehane kültürü denir.
Viyana kahvehanelerinde: Kadınların kahvehanelerine gitmesi başlangıçta yasaklandı.
Kahvehane müşterileri başlangıçta sadece erkeklerdi. 1856 yılında ilk kez Café Francais, kadınların kahvehaneye girmesine izin verdi. Önceleri kahvehanelerdeki eğlence, alkol ve sigaradan dolayı kadınlar için fazla „kötü“ olduğu düşünülüyordu. Sadece kasiyerin, kafede mutfak personelinin yanında tek kadın olmasına izin verildi.
Kahvehane kültürü: 2011’den beri UNESCO Dünya Mirası Listesi
Kasım 2011’den bu yana, Viyana kahvehane kültürünü resmen UNESCO’nun somut olmayan bir kültürel mirası olarak değerlendirilmiştir. Kuruluş bu adımı şu şekilde gerekçelendiriyor:
“Viyana kahvehane kültürü geleneği, çok özel bir atmosferi vardır. Viyana kahvehanelerinin tipik örnekleri, kahvenin servis edildiği mermer masalar, tonet sandalyeler, kutular, gazete masaları ve tarihçilik tarzında iç detaylardır. Kahvehaneler zamanın ve mekânın tüketildiği bir mekân ama faturada sadece kahve vardır.” (yenivatan.at)
